Χλεμούτσι

Το Κάστρο Clermont, η στα Ελληνικά κατά παραφθορά Χλεμούτσι αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο αξιοθέατο στην ευρύτερη περιοχή της Κυλλήνης, στην περίοδο της ακμής του όποιος το κατείχε μπορούσε να ελέγχει όλη την Πελοπόννησο.

Τοποθεσία

Το κάστρο βρίσκεται στο κέντρο του λόφου χελώνατα στο χωριό Κάστρο. Το Φρούριο έχει ευρεία πανοραμική θέα από την κορυφή των τοίχων προς την Ζάκυνθο, Κεφαλλονιά, Ιθάκη, Λευκάδα, και ολόκληρη την πεδιάδα της Ηλείας προς τα ανατολικά. Το Κάστρο έχει ύψος από την θάλασσά 228 μετρα.

Ιστορικό

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204), οι Γάλλοι σταυροφόροι άρχισαν να ιδρύουν λατινικά κράτη, ένα από αυτά ήταν και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας στην δυτική Πελοπόννησο. Κυβερνήτης αυτού του νέου Πριγκιπάτου ήταν ο Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος.

Ο Βιλλεαρδουίνος στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του νέου πριγκιπάτου ήρθε σε ρήξη με τον λατινικό κλήρο της Πελοποννήσου. Ο Γοδεφρείδος επικαλέστηκε την άρνησή τους να τον βοηθήσουν στην ολοκλήρωση της κατάκτησης της Πελοποννήσου και έτσι δήμευσε τα εκκλησιαστικά κτήματα. Με τα χρήματα που συγκέντρωσε μετά από τρία χρόνια εργασιών ολοκλήρωσε το νέο του φρούριο με την ονομασία Clermont το έτος 1224. Το Νέο φρούριο και ο στρατηγικός προσδιορισμός της θέσης του, πρόσφερε τον έλεγχο της ασφαλής μετάβασης προς το εσωτερικό της χώρας και εξασφάλιζε την γενική υπεράσπιση του Πριγκιπάτου.

Το Κάστρο παρέμεινε στα χέρια των φράγκων μέχρι το 1429, ημερομηνία που ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (1449-1453) προσάρτησε το Πριγκιπάτο της Αχαΐας στην Βυζαντινή αυτοκρατορία. Η προσάρτησή αυτή έγινε με ειρηνικό τρόπο και προήλθε σαν προίκα στον Παλαιολογο μέτα τον γάμο του με τη Μαγδαληνή Τόκκου, ανίψια του Κάρολου Τόκου και ηγεμόνα της περιοχής. Στην Συνέχεια το Κάστρο πέρασε στα χέρια των Ενετών και Τούρκων. Μετά την επανάσταση του 1821 πέρασε στα χέρια των Ελλήνων.

Στο Χλέμουτσι δεν έγιναν σημαντικές μάχες παρόλο το μέγεθος και την σημαντική θέση που κατείχε. Στα χρονιά της ακμής του ήταν απόρθητο και η κατασκευή του απέτρεπε οποιαδήποτε πολιορκία. Το μοντέλο οχύρωσης του, ήταν υπο την επιρροή άλλων φρουρίων όπως το Chateau de Rouen και της αρχιτεκτονικής με την ονομασία Philippians απο το όνομα του Φίλιππου Αυγούστου (Βασιλιά της Γαλλίας), αυτή του η αρχιτεκτονική με προσθήκες πύργων κτλ το μετέτρεπε σε επιθετικό κάστρο αποτρέπωντας έτσι οποιάδηποτε πιθανό εισβολέα έστω και στη ιδέα οτι μπορεί να το κατακτήσει.

Το Κάστρο έπαψε να μένει απόρθητο όταν οι μετέπειτα ηγέμονες του δεν είχαν την ανάλογη στρατιωτική δύναμη να το προασπίσουν αλλά και οι αλλαγές που έγιναν στα πεδία των μαχών με την ανακάλυψή νέων οπλών και πολεμικών τεχνικών.

Σήμερα στο Κάστρο συνεχίζονται οι εργασίες συντήρησης και αποκαταστάσης με στόχο να μας παραδώσουν την αρχική εικόνα του Κάστρου.

Μύθοι

- Ο Τοπικός μύθος μας αναφέρει σχετικά με την αρχική επιλογή τοποθεσίας του Κάστρου πως αρχικά οι αρχιτέκτονες του Βιλλεαρδουίνου ηθελαν να χτίσουν το Κάστρο στην γεωγραφική θέση Όροι σε ένα ύψωμα κοντύτερα στην θάλασσά άλλα όταν οι εργάτες ξυπνούσαν για να συνεχίσουν τις εργασίες τους έβρισκαν τα εργαλεία τους δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Δημήτριου, (το εκκλησάκι αυτό είναι παλαιότερο από το κάστρο και βρίσκετε σήμερα μόλις λίγα μέτρα από το Κάστρο) έτσι θεώρησαν πως κάποιος οιωνός υπάρχει και αποφάσισαν τελικά να χτίσουν το Κάστρο στην σημερινή θέση.